Τετάρτη, Μαΐου 30, 2007

Streetpanthers: Ο ακτιβισμός κι οι γάιδαροι


Η ιδέα ξεκίνησε το 2006 από μια παρέα Σαλονικών οι οποίοι ανακάλυψαν ότι δεν έχει νόημα πια να περιμένουνε πότε η πολιτεία (το κράτος, ο δήμος, η αστυνομία) θα ξυπνούσαν. Θεώρησαν ότι κάτι έπρεπε να κάνουν, έτσι αποφάσισαν να αναλάβουν δράση, σχεδιάζοντας αυτοκόλλητα τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν προκειμένου να "στιγματίσουν" τους γάιδαρους της καθημερινότητας, οι οποίοι δυστυχώς είναι πολλοί, και ζουν ανάμεσά μας.

Όπως λένε κι οι ίδιοι :

[...Ο ακτιβισμός έχει το κόστος του. Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν συγκρουστούμε με τα κατεστημένα: τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς μας, το βόλεμά μας, την αδιαφορία μας. Γι’ αυτό αναλάβαμε δράση. Τέρμα η ανοχή και τα παρακάλια. Όποιος δεν συμμορφώνεται, να πληρώνει το τίμημα επιτόπου. Μπορεί να ακούγεται σαν “να παίρνουμε το νόμο στα χέρια μας” αλλά επιτέλους κάποιος πρέπει να αντιδράσει σ’ αυτή την αποχαυνωμένη πόλη. Και μην ξεχνάτε: οι παράνομοι έκαναν πρώτοι την αρχή!]


Οι ομάδα των ακτιβιστών ονομάζεται "Streetpanthers" και μέσα στο πλαίσιο της δράσης τους, εντάσσεται ένα forum, ένα site, ένα blog καθώς και ο διαγωνισμός (μέσω φωτογραφίας) για το "γάιδαρο του μήνα". Νικητής του διαγωνισμού για αυτό το μήνα είναι ο ιδιοκτήτης του παρακάτω οχήματος.



Εγώ αποφάσισα τη συμμετοχή μου στην προσπάθεια των Streetpanthers, παραγγέλνοντας την πρώτη εικοσάδα αυτοκόλλητων "είμαι γάιδαρος" προκειμένου να αναλλάβω άμεσα δράση και να γίνω αυτοκολλητής. Είμαι σίγουρος ότι στην Αθήνα υπάρχουν πολύ περισσότεροι γάιδαροι από το 25% που δείχνει η κατανομή της διανομής των αυτοκόλλητων.

Αν ενδιαφέρεστε να προμηθευτείτε κι εσείς τα εν λόγω αυτοκόλλητα δωρεάν, μπορείτε να στείλετε email στην διεύθυνση streetpanthers@gmail.com με την πραγματική σας διεύθυνση προκειμένου να σας αποσταλλούν ταχυδρομικώς.

Δεν ξέρω πόσοι και ποιοί από εσάς θα συμφωνήσουν με την παραπάνω ιδέα. Μόνο για τον Κοσμά είμαι σίγουρος ότι θα του αρέσει, για δύο κυρίως λόγους:

α) Είναι υπέρ του ακτιβισμού
β) Η συγκεκριμένη ιδέα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (όπως η φραπεδιά δηλαδή!)

Για περισσότερες πληροφορίες: www.streetpanthers.gr

Φίλοι συνορειβάτες, μην ξεχνάτε : "Ο ακτιβισμός, έχει το κόστος του!".

ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΠΙΚΟΛΛΗΣΗΣ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΩΝ

Παρασκευή, Μαΐου 25, 2007

Γυναίκες και λεφτά

Άνοιξε στην Νέα Υόρκη ένα μαγαζί που πουλάει άντρες και πάει μία γυναίκα να βρει σύζυγο.
Στην είσοδο του μαγαζιού υπάρχει μια επιγραφή με τους κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι πελάτες.
Ο πρώτος κανόνας λέει ότι μπορείς να μπεις στο μαγαζί μόνο μια φορά.
Υπάρχουν 6 όροφοι και σε κάθε όροφο μπορείς να επιλέξεις σύζυγο ή να ανέβεις στον επόμενο.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να κατέβεις όροφο παρά μόνο για να βγεις από το κτίριο.
Μπαίνει λοιπόν η κυρία και ανεβαίνει στον πρώτο όροφο.
Η επιγραφή λέει:
Άνδρες με δουλειά.
Η κυρία συνεχίζει στον δεύτερο όροφο:
Άνδρες με δουλειά που αγαπάνε τα παιδιά.
Στον τρίτο όροφο η επιγραφή λέει:
Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά και είναι όμορφοι.
Καλοί σκέφτεται η κυρία αλλά ανεβαίνει στον τέταρτο όροφο:
Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι και βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού.
Ας ανέβω έναν ακόμη όροφο λέει η κυρία και στον πέμπτο διαβάζει:
Άνδρες με λεφτά που αγαπάνε τα παιδιά είναι όμορφοι βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού και είναι πολύ ρομαντικοί.
Η κυρία το έχει πάρει απόφαση θα πάρει άντρα από τον πέμπτο όροφο αλλά δεν αντέχει να μην ανέβει στον έκτο.
Εκεί η επιγραφή λέει:
Είστε η επισκέπτης 31.456.012 σε αυτόν τον όροφο.
Δεν υπάρχουν άντρες εδώ.
Ο όροφος αυτός υπάρχει μόνο ως απόδειξη ότι οι γυναίκες δεν είναι ευχαριστημένες με τίποτα.


& ΑΝΤΡΕΣ…..

Στο απέναντι 6όροφο κτίριο άνοιξε ένα μαγαζί που πουλάει γυναίκες.
Στον πρώτο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ.
Στον δεύτερο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ και έχουν λεφτά.
Στον τρίτο όροφο η επιγραφή γράφει :
Γυναίκες που τρελαίνονται για σεξ έχουν λεφτά και μεγάλα βυζιά.

Κανένας δεν έχει ανέβει στους παραπάνω ορόφους...



* Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Παππά και στις ιδεολογικές / ρομαντικές προσεγγίσεις του στο εν λόγω θέμα...

Πέμπτη, Μαΐου 17, 2007

Το ποδήλατο



Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί

Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ'ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά
έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει
είχα μια ζωή μπροστά

Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακρυά
μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ'οδηγούσε πέρα απ'τη χαρά

Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ'την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να 'ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές...

Τετάρτη, Μαΐου 09, 2007

Απόγνωση



Όχι, δεν προσπαθεί συνειδητά να κόψει το συρματόπλεγμα· την απόγνωσή της εκφράζει, κι ας έχει πιθανότατα ξαναζήσει πυρκαγιές όπως αυτή που ξέσπασε τη νύχτα της Κυριακής στην παραγκούπολη που αποκαλεί «σπίτι», στα περίχωρα του Νέου Δελχί, στοιχίζοντας τη ζωή τριών παιδιών και καταστρέφοντας συνολικά 25 παράγκες. Είναι συχνές, λέει, οι πυρκαγιές αυτές στο Νέο Δελχί. Και συνήθως οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι. Με άλλα λόγια, αν η μικρούλα της φωτογραφίας δεν προλάβει να πεθάνει από κάποια φωτιά, κάποια ασθένεια, κάποιο ατύχημα, θα προλάβει να μεγαλώσει.


"TA NEA", 08.05.07

Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007