Από τη χθεσινή εκδήλωση μνήμης στο Slavutych, για τα θύματα του Chernobyl. Η πόλη Slavutych χτίστηκε για να υποδεχτεί τις οικογένειες των εργαζόμενων στο πυρηνικό εργοστάσιο. (Από το AFP)
Τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου 26 Απριλίου 1986 (στις 01:23 τοπική ώρα) , ο αντιδραστήρας Νο. 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Chernobyl εξερράγη, με αποτέλεσμα να εκλυθεί στην ατμόσφαιρα περίπου 400 φορές περισσότερη ραδιενεργή ακτινοβολία από αυτή που απελευθέρωσε η έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα.
Σήμερα, οι απόψεις για τις πραγματικές επιπτώσεις του ατυχήματος, διίστανται. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι περίπου 9.300 άνθρωποι, είναι πιθανό να πεθάνουν από καρκίνο εξ' αιτίας της ραδιενεργής ακτινοβολίας. Όμως, υπάρχουν οργανώσεις (μεταξύ των οποίων και η Greenpeace) οι οποίες εκτιμούν ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτεροι.
Εγκατελειμένο ελικόπτερο που χρησιμοποιήθηκε στις προσπάθειες "θαψίματος" του αντιδραστήρα. Οι χειριστές του, σήμερα είναι νεκροί. (από το BBC)
Για περισσότερες πληροφορίες :
- διαβάστε ΕΔΩ τη σχετική έκθεση της Greenpeace.
- διαβάστε ΕΔΩ τη σχετική έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας του Ο.Η.Ε. (W.H.O.)
- διαβάστε ΕΔΩ την πλήρη έκθεση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (I.A.E.A.)
- διαβάστε ΕΔΩ τη χθεσινή ανακοίνωση του γενικού Διευθυντή του Ι.Α.Ε.Α.
- δείτε την έκθεση φωτογραφίας του Robert Knoth, με τίτλο "Chernobyl Certificate No 000358" μέχρι τις 02.05.06 στην Αθήνα.
Posted by Yannis 26.04.06
-----------------------------------------
20 χρόνια από την έκρηξη στο Chernobyl
γράφει ο Χάρης
Η επέτειος των 20 χρόνων από την έκρηξη του Τσερνομπίλ.
Στις 28 Μαρτίου 1986 έγινε η έκρηξη σε έναν από τους 4 πυρηνικούς αντιδραστήρες στο Τσερνομπίλ.
Θυμάμαι που μας μιλούσαν στο σχολείο, που ο κόσμος πανικοβαλλόταν με τα μαρούλια, όλοι ορκίζονταν ότι δεν θα ξαναφάνε πορτοκάλια και υπήρχε τεράστιο άγχος μη βρέξει.
Εγώ τότε πήγαινα 4 δημοτικού μου φαίνεται, ζούσαμε ακόμη στο Γύθειο, έκανε καλό καιρό και πλησίαζε πάσχα. Θυμάμαι να μας μιλάνε για τα πυρηνικά ατυχήματα και κοιτούσα βαριεστημένος έξω από το παράθυρο γιατί ήθελα να πάω να παίξω μπάλα.
Μερικές ασυνάρτητα σκόρπιες σκέψεις:
Το 1990 κανείς δεν μιλούσε πια για το Τσερνομπίλ και όλοι έτρωγαν μαρούλια.
Οι ρώσοι φαντάροι που πήγαν να βοηθήσουν να καθαριστεί η ζημιά, χωρίς καμιά προστασία, είναι όλοι νεκροί.
ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΟΥΜΕ!
Εσείς θυμάστε που είσασταν και τι κάνατε τότε;
Posted by Harry Amilidis 05.04.06



























