"Γεια σας βουνά με τους γκρεμνούς..."

"Ο κλέφτης"

-«Βασίλη κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης,
για ν΄ αποχτήσεις πρόβατα, ζευγάρια κι αγελάδες
χωριά κι αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν»

-«Μάνα μου ΄γω δεν κάθομαι να γίνω νοικοκύρης,
να καμ΄ αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν,
και νάμαι σκλάβος των Τουρκών, κοπέλι των σκυλώνε.
φέρε μου το βαριό σπαθί και τ΄ αλαφρό τουφέκι,
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα κορφοβούνια,
να πάρω δίπλα τα βουνά, να περπατήσω λόγγους,
να βρω λημέρια των Κλεφτών, γιατάκια καπετάνιων
να πάω να βρω τον Μάνταλο, να σμίξω τον Μποστέκη,
που πολεμούν με την Τουρκιά, και με τους Αρβανίτες
να μπω με δαύτους σύντροφος στα Τούρκικα κεφάλια
με μια σπαθιά να κόφτω τρεις, με το τουφέκι πέντε,
και με το γιαταγάνι μου, σαράντα και πενήντα»
Πουρνό φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.

-«Γεια σας βουνά με τους γκρεμνούς λαγκάδια με τες πάχνες».

-«Καλώς το τ΄ άξιο το παιδί και τ΄ άξιο παλληκάρι»

Οι Τούρκοι τον αγνάντεψαν και παγανιά του στέλνουν
πήγαν και τον καρτέρεσαν σ΄ εν΄ άγριο μονοπάτι
κι εστοχαστήκαν τα σκυλιά πως ήταν σαν και δαύτους,
σκοινιά ΄χαν να τον δέσουνε, σαν νάτανε κριάρι
μα κείνο τ΄ άξιο το παιδί, τ΄ άξιο παλληκάρι
σα βγάζει το βαριό σπαθί και τσώκαμε γιουρούσι
σα θεριστής εφάνηκεν όταν θερίζει αστάχυα.
Μ΄ αντίς αστάχυα θέριζε τα τούρκικα κεφάλια.
Θερίζει Τούρκους δεκοχτώ, κ΄ ελάβωσε τριάντα.
Τους πήρε και τα πλιάτσικα κ΄ εγίνη Καπετάνιος.

Κλέφτικο δημοτικό τραγούδι (circa 1750)


Αφιερωμένο στη μνήμη των γραικών αγωνιστών

που κράτησαν για πάντα τα βουνά μας ελληνικά

εκτός επικρατείας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Χρόνια Πολλά, Ζήτω η Ελληνική Επανάσταση.

Φτάνει Πια!

Εμείς οι Έλληνες πολίτες ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, μια απαξίωση σε βάρος μας. Σε κανέναν άλλο τομέα της Διοίκησης της χώρας μας η απαξίωση αυτή δεν είναι πιο έντονη απ' ότι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που παίρνει τη μορφή τυφλής βίας εναντίον συμπολιτών μας.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, όταν αυτή εκδηλώνεται με την συγκάλυψη της έκνομης δράσης λίγων αστυνομικών.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που αποτελεί η ανείπωτη ταλαιπωρία για την έκδοση διαβατηρίου και ταυτότητας. Φτάνει πιά!

Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Ζητούμε:

-Τον απόλυτο σεβασμό προς την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.

-Την αποκατάσταση, με έργα και πράξεις, της αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία έχει ανατεθεί η τήρηση της έννομης τάξης.

-Τον άμεσο εξορθολογισμό διαδικασιών για την έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.

Ζητούμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα σε μια δημοκρατική κοινωνία στον 21ο αιώνα.

Μια πρωτοβουλία των ιστολογίων:
Αμπελοφιλοσοφίες, αναΜόρφωση-ιστολόγιο, ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, Ελεύθερος Σκοπευτής,Ιστολόγιο εννέα συνορειβατών-G9-, ΚΑΙ βλέπω ΚΑΙ ακούω ΚΑΙ μιλάω, Καλτσόβρακο, Λαπούτα, Λευκός Θόρυβος, λ:ηρ, Μαργαριταρένια, Με Νταούλια και Ζουρνάδες, Στέφανος Ν. Παπανώτας, το χέρι, Ψιλικατζού, ANARRIMA, Digital Era, divaynne, doncat, eidisis-sxolia, Fairy Smoke, fastbackwards, Gravity & the Wind, GreekUniversityReform, Non-Linear Complexity, Nylon, oraelladas, RealityTape, taparaponasas stoMIXER, vrypannetweblog, We are not alone

Πάρτε μέρος στην πρωτοβουλία μας.

Πάρε μια θέση για την ΕΙΡΗΝΗ

Καλημέρα σας,

Θα ήθελα να σας καλέσω το Σάββατο 17 Μαρτίου στις 20:00 στην πλατεία Κλαυθμώνος για να σχηματίσουμε το σήμα της Ειρήνης με κεριά.

Την εκδήλωση αυτή θα την κάνουμε σε περισσότερες από 40 χώρες σε όλο τον κόσμο την ίδια μέρα.

Το video μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ

Το event διοργανώνει η ΜΚΟ «Κόσμος χωρίς πολέμους & βία» http://www.stopirinika.gr

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας, μπορείτε να μας βοηθήσετε στέλνοντας το σε όποιον γνωρίζετε.

Email for info: aridi@panafonet.gr

ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
www.stopirinika.gr - Παγκόσμια καμπάνια ειρήνης
17 Μαρτίου σε 30 χώρες θα υψώσουμε την φλόγα της ελπίδας.
Ο πόλεμος είναι η καταστροφή. Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Δώστε της μία ευκαιρία, σας δίνεται η αφορμή!

Αριστέα

Λαμπρές Ανθοδέσμες

"Young Woman Drawing", 1801, Marie-Denise Villers



Έτος Νίκου Εγγονόπουλου αυτό που διανύουμε, με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του, και «ημέρα της γυναίκας» η σημερινή. Ισως λοιπόν ταιριάζει να επισκεφθούμε ένα ποίημά του από τη συλλογή «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες» το οποίο έχει τον τίτλο «Διώνη», το όνομα της μητέρας της Αφροδίτης, που υπήρξε καρπός του έρωτά της με τον πολύτεκνο Δία. Ιδού οι στίχοι, που φαίνεται σαν να κόβουν στα δυο τον κόσμο για να τον καταστήσουν και πάλι ακέραιο:

«οι άντρες ποθούν το κάλλος
οι γυναίκες αφειδώς το προσφέρουνε:
αυτό το παραδεχόμαστε
κι’ εμείς
οι απόγονοι των Μαραθωνομάχων
γι’ αυτό δεν έχουν λόγο
το έτος της γυναίκας
κι’ οι άλλες ανόητες φασαρίες
και τα μασκαραλίκια
των σουφραζεττών
από το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ"
τις κρητικές μαντινάδες
τον "Αρφάβητο της Αγάπης"
από τους ιθυφαλλικούς χορούς των προγόνων
ίσαμε το
"αυτά τα μαύρα μάτια
που με κυττάζουνε
χαμήλωσέ τα φως μου... "
πείθουν τους πάντας
για της προτάσεως
το ακριβές
με λόγο και με έργο
όλοι συνθέτουμε λαμπρές ανθοδέσμες
και αέναα
τις προσφέρουμε των γυναικών».

Ενα ποίημα είναι ένα αίσθημα, όχι ένα δόγμα, ακόμα κι όταν αρθρώνει και κοινωνικό ή πολιτικό λόγο. Και υπάρχουν άλλα ποιήματα του Εγγονόπουλου όπου το εγκώμιο των γυναικών και της αγάπης επιλέγει υψηλότερους τόνους, όπως ο «Υμνος δοξαστικός για τις γυναίκες π’ αγαπούμε» του 1948:

«έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμε θεία την ουσία
κι όταν σφιχτά στην αγκαλιά μας
τις κρατούμε
με τους θεούς κι’ εμείς γινόμαστ’ όμοιοι».

Το νήμα της «Διώνης», το αποτύπωμα της λογικής της, είναι το ρήμα «προσφέρω», έτσι όπως ανοίγει και κλείνει το ποίημα - την πρώτη φορά με υποκείμενο τις γυναίκες, οι οποίες προσφέρουν το «κάλλος» (που, προφανώς, δεν εννοείται αυστηρώς στη σωματική του εκδοχή), τη δεύτερη με υποκείμενο τους άντρες, οι οποίοι αντιπροσφέρουν, λόγω και έργω, τις ανθοδέσμες της λατρείας τους. Αν πρόκειται για «άνιση ανταλλαγή», το συμπεραίνει ο καθείς κατά τα κριτήριά του, στη δημιουργία των οποίων δεν είναι άμοιρο το φύλο του. Αίφνης, η εναντίωση του Εγγονόπουλου στο «έτος της γυναίκας» θα μπορούσε να θεωρηθεί (στενά ερμηνευμένη) αντιφεμινιστική. Αν τη συσχετίσει όμως κανείς με την υποκρισία που χαρακτηρίζει τις διάφορες «Ημέρες» (για το παιδί, το περιβάλλον, τον Τρίτο Κόσμο κ. λπ.), με το ότι δηλαδή το θεαθήναι παραμένει ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να παραμένει αναλλοίωτη η ουσία, ίσως οδηγηθεί σε άλλες σκέψεις για την «ιδεολογία» ενός ποιήματος που, όπως γενικά συμβαίνει στην ποίηση του Νίκου Εγγονόπουλου, αρνείται τα μισόλογα.


Παντελής Μπουκάλας

από την Καθημερινή, 08.03.07


Διαβάστε επίσης για την ιστορία της 8ης Μαρτίου

ΔΙΑΓΡΑΦΗ : Република Македонија

POST DELETED

To post της 07.03.07 με τίτλο : "Република Македонија" διεγράφη διότι ένα μέλος της G9 θεώρησε ότι το περιεχόμενο του μπορεί να είναι "ισοπεδωτικό".


Το blog μας, σεβόμενο τις αρχές προστασίας της εθνικής συνείδησης, αξιοπρέπειας και "ανισοπεδωτικότητας" εφεξής δεν θα δημοσιεύει Posts τα οποία μπορεί να τις παραβιάζουν.

Είναι η δεύτερη φορά που ασκείται -από μέλος της G9- δικαίωμα αρνησικυρίας (Veto) στη δημοσίευση ενός Post. Ανάλογο περιστατικό είχε συμβεί στις 09.10.2006.

Ως διαχειριστής του ιστολογίου, προτρέπω τα μέλη της G9 να μη δημοσιεύουν κείμενα ή φωτογραφίες που προσβάλλουν τις παραπάνω αρχές.

Ο συγγραφέας του κειμένου "Република Македонија", ως ένδειξη καλής θέλησης και συμμόρφωσης με τους κανόνες του blog μας, προτείνει αντί του επίμαχου κειμένου του, να διαβάσετε το σχετικό κείμενο του blogger ION με τίτλο:"πέρασαν χρόνοι δέκα".

Όσον αφορά στο θέμα της λογοκρισίας, προτείνει να διαβάσετε :
Censoring the Blogosphere


O Blog Administrator