Ζήτω ο χαβαλές κι η αμφισβήτηση της σοβαροφάνειας.
"Εurovision"
Έντονα αμφιλεγόμενος "Πανευρωπαϊκός διαγωνισμός τραγουδιού" που κάνει τους Έλληνες να παραληρούν, να απογοητεύονται, να πανηγυρίζουν και να κλαίνε.
Από την εποχή του "Σωκράτη εσύ, σούπερ σταρ" και του "Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου" μέχρι τον S.A.G.A.P.O. Μιχάλη Ρακιντζή και την Άννα Βίσση που τραγουδάει γονυπετής "Everything" (και συμπαρασύρει μαζί της όλους τους Έλληνες οι οποίοι ριγούν στο άκουσμα και την εικόνα της, και αναρωτιούνται με παράπονο γιατί δεν προκαλεί τα ίδια ρίγη συγκίνησης και στους λοιπούς ευρωπαίους) οι Έλληνες, έβλεπαν ανέκαθεν τη Eurovision, σαν μια μοναδική ευκαιρία να δείξουμε στους άλλους "ποιοί πραγματικά είμαστε" καταπολεμώντας ταυτόχρονα τη μιζέρια και τα τουριστικοαγχωτικά εθνικά μας συμπλέγματα.
Ατέρμονες και σοβαροφανείς συζητήσεις, σχόλια, άρθρα, εκπομπές, συνεντεύξεις αρμοδίων και αναρμοδίων, ειδικών -αναγνωρισμένων και μη- , για το "τί πρέπει" και "τί δεν πρέπει", σχετικά με την εθνική μας συμμετοχή, προκειμένου να αντιπροσωπευτεί επαρκώς, ένα ολόκληρο έθνος -σε ένα τραγούδι- , το οποίο θα διατηρεί ακέραιο και θα εξυψώνει το εθνικό μας φρόνημα. Ένα τραγούδι -ποικιλία- το οποίο θα συνθέτει επαρκώς, όλα αυτά τα στοιχεία που απαρτίζουν την Ελλάδα, και για τα οποία, είμαστε όλοι περήφανοι. Αλλά θα είναι και μοντέρνο, και ευχάριστο, και με ρυθμό, και μελωδικό, και..., και....
Εγώ φέτος, επέλεξα να δώσω το δικό μου "δωδεκάρι" στον αιώνιο και αθάνατο, χαβαλέ.
Φέτος, ο θεσμός, τέθηκε επιτέλους στη σωστή του διάσταση, με το θρίαμβο των Φινλανδών (οι οποίοι μέχρι σήμερα ήταν γνωστοί μόνο για τις αποτυχίες τους στη Eurovision) της αμφισβήτησης, του απόλυτου κιτς και κυρίως του αιώνιου και αθάνατου χαβαλέ. Ενός χαβαλέ, ο οποίος χάρισε στους "Lordi", 292 πολυτιμότατους βαθμούς ανεβάζοντάς τους, στην τραγουδοευρωπαϊκή κορυφή, έτσι όπως αρμόζει σε έναν μοναδικό και αδιαφιλονίκητο ηγέτη.
Ελπίζω ότι από φέτος, θα σταματήσουν οι έλληνες, να αντιμετωπίζουν με τη σπουδαιότητα και τη σοβαροφάνεια -που τόσο έχουν συνηθίσει- τη Eurovision. Ελπίζω ότι θα απελευθερωθούν από τα γελοία άγχη για εθνική επιβεβαίωση, μέσω του μικροφώνου, και θα αρχίσουν να επιδεικνύουν τον απαιτούμενο χαβαλέ, έτσι όπως ακριβώς ταιριάζει σε ένα τέτοιο διαγωνισμό.
Νομίζω ότι τελικά ο χαβαλές είναι ο μόνος που αξίζει το "δωδεκάρι" όλων μας.
Posted by Yannis 22.05.06
2 σχόλια:
Άφαντος ο Ρουσόπουλος
«Σκληρό ροκ» πάντως δεν θέλησε, όπως φαίνεται, να... χορέψει ο υπουργός Επικρατείας Θόδωρος Ρουσόπουλος, που βρέθηκε στο ΟΑΚΑ, μαζί με τη σύζυγο του πρωθυπουργού, Νατάσα Καραμανλή, και τη δική του σύζυγο Μάρα Ζαχαρέα, για να δώσει το ελληνικό βραβείο, έναν κίονα που καταλήγει στο κλειδί του σολ - παγκόσμιο σύμβολο της μουσικής (δημιουργία Serkos).
Ο κ. Ρουσόπουλος, όμως, παρά τις επανειλημμένες προσφωνήσεις του Σάκη Ρουβά (εκ των παρουσιαστών του διαγωνισμού) δεν ανέβηκε στη σκηνή, με το έπαθλο να απονέμει τελικά στους Λόρντι ο πρόεδρος της ΕΡΤ Χρήστος Παναγόπουλος. Ισως να σκέφθηκε τα σχόλια και τις φωτογραφίες καθώς θα βρισκόταν δίπλα στα «τέρατα» της Eurovision. Οταν όμως βάζεις έναν τέτοιον διαγωνισμό ακόμα και στην απογραφή της κυβερνητικής διετίας και βρίσκεσαι στην αρένα της Eurovision, οφείλεις να... λουστείς και τη βράβευση όποιου κερδίσει, κι όχι μόνο αν βολεύει η περίσταση...
(από την Ελευθεροτυπία, 22.05.06)
Το "τέρας" τον πείραξε;
Τόσο "μικρός" και τόσο "άσχημος",ο πολιτικός καθωσπρεπισμός ενός κυβερνητικούλη εκπροσωπάκου. Τουλάχιστον αν είχε λίγο χιούμορ, θα μπορούσε να κρύψει την ασχήμια και τη μικρότητά του...
Τί να πει κανείς...
«Ποιος περίμενε ότι στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα δινόταν το πρώτο βραβείο σ' αυτούς που παρουσιάστηκαν σαν τέρατα, σαν σατανάδες; Είναι αυτό αισθητική; Είναι τέχνη; Αυτό είναι το κριτήριο της εποχής μας; Αυτό το φαινόμενο και μόνο δείχνει ότι οι άνθρωποι αναζητούν κάπου να ακουμπήσουν και να γεμίσουν το κενό της ψυχής τους.
Ομως, η ψυχή του ανθρώπου πρέπει να γεμίζει μόνο με ιδανικά, αρχές και αξίες. Διαφορετικά, είμαστε πολύ φτωχοί. Και αυτό δημιουργεί μέσα μας αίσθημα αβεβαιότητος, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αναζητεί κάτι εξωφρενικό για να εκφραστεί».
Δημοσίευση σχολίου