Δευτέρα, Ιουνίου 05, 2006

Ανάσκελος Χρόνος



Χαμομηλάκι και γρασίδι
στα μέσα και στα έξω χώματα
χλόη χαιρετιστική
χρησμός εξαπλώσεως
πρασινομαντεία.
Μεγάλη η προσφορά της ανανθήσεως
και μοιάζει εύκολη υπόθεση
το τύλιγμα της γύμνιας.
Τι πανικό η τόση άνθηση
μη και δεν βρει στα δέντρα θέση.
Χαμομήλια, γρασίδι κι αγριολούλουδα
ρηχή μαλακωσιά σαν του βελούδου
και του όρκου - μην πατάτε τους όρκους.

Τεράστια κύματα αγρών
έρχονται από τα βάθη της υπαίθρου
βουλιάζουν κρινάκια
λεμονανθοί αναφαίνονται,
μοναχοανθοί,
παλμώδης διάπλους Απριλίου.
Το κόκκινο της παπαρούνας
φάρος που αναβοσβήνει.
Τεράστια κύματα αγρών
έρχονται από τα πελάγη της υπαίθρου.

Κι από τα βάθη του καιρού έρχονται και σκάνε
χαμομήλια, γρασίδι, μοναχοανθοί
στα συρτάρια μου, αγριολούλουδα
στ' αγριοστυρτάρια μου.
Χαρά θεού τα κλειδωμένα εκεί μέσα πράγματα
ανταλλαγμένα, ανταλλάγματα κι αλλαγμένα
θυμητικών φτεροκοπήματα
σύρσιμο προσφωνήσεων εκεί μέσα
ψίθυροι ψίθυροι : ψιμύθια της σιωπής
της αγριοσιωπής,
μαύρο βλαστάρι η μελάνη
των γραμμένων, των ξεγραμμένων, των γραφτών
των αγριογραφτών.
Χρονολογίες μακροπρόσωπες
που νήστεψαν το μέλλον κι άγιασαν
πετάν τα ράσα τους
κι ανθίζουν εγκόσμιο ανάσκελο χρόνο,
χρόνο αγριολούλουδο
αγριοσυρταριών.

Τετράπαχο γρασίδι στα συρτάρια μου
ρηχή μαλακωσιά σαν του βελούδου
και του πατημένου όρκου
και ρίχνει κάτι ξάπλες
μα κάτι ξάπλες η φωτογραφία σου.




Από "Το τελευταίο σώμα μου" της Κικής Δημουλά ,1989