(σε δεύτερο πρόσωπο ενικού, γιατί νοιώθω ότι απευθύνομαι προσωπικά στον καθένα σας)
Αυτό το blog, είναι δικό μου και δικό σου!
Η Ιδέα
Η αρχική ιδέα για τη δημιουργία ενός ορειβατικού ημερολογίου, ξεκίνησε από τη Βασιλική, σε μια εκδρομή μας, στον Πάρνωνα την Άνοιξη του 2005. Την είδα να έχει ένα τετράδιο και να κρατάει διάφορες σημειώσεις με πληροφορίες για το μέρος, τη διαδρομή, τους χρόνους κτλ. Κάτι σαν ημερολόγιο δηλαδή! Η αλήθεια είναι ότι εγώ, ποτέ δεν συμπαθούσα τα ημερολόγια. Η ιδέα της Βασιλικής, καίτοι ενδιαφέρουσα, δεν μου φάνηκε και τόσο καλή. Να καταγράφει δηλαδή κάποιος (μόνος του) λεπτομέρειες μιας διαδρομής, γιατί σκέφτηκα: "πόσα θα καταγράψει πια;" και "πόσο χρήσιμα θα είναι όλα αυτά που καταγράφει;" και "πως θα διαχειριστεί όλες αυτές τις πληροφορίες που κατέγραψε" και "για πόσο καιρό θα συνεχίσει να τις καταγράφει;" και "Πως θα μπορέσει να αξιοποιήσει ένα τέτοιο αρχείο;". Στη συνέχεια, ήρθε η τεχνολογία, η οποία έδωσε κι ένα σωρό απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματά μου.
Άλλωστε, αν η προσπάθεια είναι συλλογική, τα πράγματα δείχνουν πολύ διαφορετικά.
Στη συνέχεια, η ιδέα για τη δημιουργία του παρόντος Ιστολογίου, γεννήθηκε κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συζήτησης (μέσω MSN) που είχα με τη Joypax. Είπαμε για τις δυνατότητες δημιουργίας ενός συλλογικού blog, και την πλάκα που θα είχε ένα τέτοιο εγχείρημα. Δεν ξέρω τελικά τι μορφή ή ύφος θα πάρει αυτό το blog. Δεν ξέρω επίσης αν θα συνεχίσει να υπάρχει ή αν θα εγκαταλειφθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό που ξέρω, είναι ότι κάποιοι (όχι όλοι) θα δείξουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους. Προσωπικά η ιδέα μου φαίνεται ενδιαφέρουσα κι ελπίζω να επιδοκιμαστεί και να αντιμετωπιστεί με όρεξη κι ενθουσιασμό.
Η Ορολογία κι η Ετυμολογία
Blog
Για εσένα που δε γνωρίζεις (Μιχαλάκη), αναφέρω ότι η λέξη "blog" με την οποία είναι ευρύτερα γνωστός, ο χώρος στον οποίο βρίσκεσαι τώρα, προέρχεται από σύνθεση και σύντμηση των λέξεων "Web log" οι οποίες μεταφράζονται απταίστως Ελληνιστί : "διαδικτυακόν ημερολόγιον" ή μάλλον καλύτερα "ημερολόγιο του Ιστού".
Δηλαδή "Ιστολόγιο".
Posts
Κάθε "άρθρο" που δημοσιεύεται (πρώτη μούρη στο Ιστολόγιο) λέγεται "Post". Αυτό που διαβάζεις τώρα, είναι ένα Post. Εκεί, μπορούμε να βάλουμε μορφοποιημένα κείμενα και εικόνες. Τα Post, κατάσσονται πάντα κατά χρονολογική σειρά δημοσίευσης, με το τελευταίο πάντα πάνω.
Comments
Κάθε Post, μπορεί να δεχθεί σχόλια "comments". Πατώντας στη λέξη "comments" που βρίσκεται στη βάση κάθε Post, μπορείς να διαβάσεις τα σχόλια που έχουν κάνει όλοι οι άλλοι, καθώς και να καταχωρήσεις το δικό σου. H διαδικασία είναι πολύ εύκολη. Αφού γράψεις το σχόλιό σου, γράφεις και τη λέξη που βλέπεις, για να αποφύγουμε ανεπιθύμητα σχόλια (spam). Κανείς δεν μπορεί να σβήσει τα σχόλια άλλων, παρά μόνο τα δικά του. Αυτό γίνεται πατώντας τον "κάδο απορριμμάτων" που εμφανίζεται μόνο στην οθόνη αυτού που έγραψε το σχόλιο.
Η Ουσία
Με λίγα λόγια, το Ιστολόγιο, είναι ένα ψηφιακό τετράδιο, στο οποίο έχουμε όλοι τη δυνατότητα να καταγράφουμε κείμενα κι εικόνες, να τα σχολιάζουμε και να επικοινωνούμε. Κι όλα αυτά, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι αν βρίσκεσαι, αρκεί να έχεις πρόσβαση στο Internet. Αν όλα τα παραπάνω τα συνδέσεις με τις εξαιρετικές δυνατότητες καταγραφής, επεξεργασίας, αρχειοθέτησης, αναζήτησης και διατήρησης των παραπάνω πληροφοριών, τότε καταλαβαίνεις περίπου, για τί δυνατότητες μιλάμε.
Οι Αρχές Λειτουργίας
Αυτό το Ιστολόγιο, είναι ελεύθερο και δημοκρατικό. Απεχθάνεται πάσης φύσεως περιορισμό ή λογοκρισία. Καθένας μας (από τους συνορειβάτες εννοείται) μπορεί να γράψει ό,τι θέλει και όπως το θέλει, να βάλει ότι φωτογραφίες θέλει, και να βρίσει όποιον θέλει. Όσον αφορά συλλογικά ζητήματα, (π.χ. τί χρώμα θα το βάψουμε κ.τ.λ.) τότε θα εφαρμόζονται δημοκρατικές διαδικασίες. (Όπως με τα μπλουζάκια... ένα πράγμα!)
Οι Προοπτικές κι οι Δυνατότητες
Μπορούμε να το χρησιμοποιούμε, σα μέσο επικοινωνίας ή ανταλλαγής πληροφοριών, σαν άλμπουμ φωτογραφιών και αναμνήσεων, σα μέσο ενημέρωσης, σαν εργαλείο σχεδίασης μελλοντικών εγχειρημάτων κι εκδρομών, σαν μέσο έκθεσης απόψεων, ιδεών, διαμαρτυριών, σκέψεων, αποφάσεων... ή για οποιαδήποτε άλλη μαλακία μπορεί κανείς από εμάς να φανταστεί.
Η Ασφάλεια
Το Ιστολόγιο έχει τεράστια χωρητικότητα. Δηλαδή όσα και να γράφεις, δεν πρόκειται ποτέ να γεμίσει. Επίσης είναι ασφαλές. Τίποτα δεν σβήνει καταλάθος. Τίποτα δε χάνεται. Θα σταματήσει να υπάρχει μαζί με το Internet. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο, να θέσουμε ελεγχόμενη πρόσβαση, για να διασφαλίσουμε το ιστολόγιό μας, από τα αδιάκριτα μάτια, και την ανασφάλεια κάποιων (ονόματα δε λέμε) μυστικοπαθών συνορειβατών. (For our eyes only)
Η Πρακτικότητα
Δε χρειάζεται να χρησιμοποιείς το email σου. Δε χρειάζεται να γεμίζεις με αρχεία το δίσκο σου. Δε χρειάζεται να επιλέγεις, να σβήνεις ή να ταξινομείς αρχεία και email. Ο καθένας μπορεί να σβήσει από το blog, μόνο αυτά που έχει γράψει ο ίδιος. Ό καθένας μπορεί να μπαίνει και να γράφει την ώρα που οι άλλοι κοιμούνται. Είναι σαν τα post it που θα κολλάγαμε στη πόρτα του κοινού μας ψυγείου (αν είχαμε).
Η Επικοινωνία
Σενάριο υποθετικό:
2007. Καλοκαίρι. 14 Σεπτεμβρίου. Η Βανέσα με τον Κοσμά, έχουν πάει για διακοπές στη Μάλτα. Η Έστα είναι στη Χαλκίδα κι η Βασιλική στο Ξυλόκαστρο. Ο Βαγγέλης έχει πάει να δει τη φίλη του στο Texas. Ο Μπαλαμάτσιας γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του στις Οινούσσες κι η Joypax παντρεύει μια πρώην συμμαθήτριά της (από το Δημοτικό) στη Φολέγανδρο. Εγώ με το Χάρη και το Χρήστο, είμαστε για δεύτερη βδομάδα στην Ανταρκτική και συνεχίζουμε τη διάσχισή της προσεγγίζοντας τον Πόλο, με Haskey κι έλκυθρα. Έχουμε τη δυνατότητα, να μπαίνουμε όλοι στη διεύθυνση : aos9.blogspot.com από εκεί που βρισκόμαστε, και να γράφουμε τα νέα μας, να σχολιάζουμε φωτογραφίες και ειδήσεις, να μαθαίνουμε για τους άλλους. Μπορεί π.χ. η Βασιλική με το laptop από την παραλία στο Ξυλόκαστρο να σχολιάζει το φόρεμα της κουμπάρας (Joypax), o Χάρης να λέει τη γνώμη του στο Μιχάλη για το γκομενάκι του στις Οινούσσες. Ο Χρήστος να εκφράζει την έκπληξή του για την γρήγορη ανάπτυξη των μελιτζάνων στο λαχανόκηπο της Έστας στη Χαλκίδα, κι η Βανέσα να λέει πιο από τα Haskey μας, της αρέσει περισσότερο. Κι εγώ να ρωτάω το Κοσμά αν είναι καλή η "φραπεδιά" στη Μάλτα.Ε! Αν αυτό δεν είναι επικοινωνία, τότε τί είναι;
Τέλος, αν όλοι οι παραπάνω λόγοι, δεν σας έπεισαν να γίνουμε bloggers, σας παραθέτω στο επόμενο Post, τους 10 ακόμα λόγους για να γίνει κανείς blogger, έτσι όπως τους κατέγραψε η φίλη μου "blade runner".
20 σχόλια:
Καλή κίνηση το blog, καλή και η επικοινωνία, επίσης καλή και η ελευθερία της έκφρασης αλλά όλα έχουν και τα όριά τους! Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να διαμαρτυρηθώ εντόνως για το υποθετικό σενάριο:"Καλοκαίρι 2007".
Τα πράγματα έχουν ως εξής. Είναι καλοκαίρι, σκάει ο τζίτζικας και όλοι σκέφτονται τα μπάνια και τις διακοπές, εκτός ίσως απ'το Χρήστο που εξακολουθεί να σκέφτεται τα βουνά και το τσάι.
Η Βανέσσα με τον Κοσμά είναι στη Μάλτα και ανήκουν οπωσδήποτε στην κατηγορία των ευνοημένων. Ο Χάρης, τ'αδέρφι και ο εμπνευστής του σεναρίου κάνουν ένα μοναδικό ταξίδι ζωής και δεν πρέπει να έχουν κανένα απολύτως παράπονο. Ο Μιχάλης στις Οινούσσες και ο Βαγγέλης στο Texas πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, οπότε είναι εκτός συναγωνισμού.
Απ'την άλλη πλευρά, εκείνη των ριγμένων έχουμε και λέμε:
Η Joypax παντρεύει μια ακόμη απ'τις πολλές συμμαθήτριές της,δε μπορεί ν'αποφασίσει τι να φορέσει και τη στενεύουν και τα ηλίθια παπούτσια. Ωστόσο ο γάμος γίνεται στη Φολέγανδρο, οπότε θα κάνει και κανένα μπάνιο στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου. Εντάξει, σώζεται η κατάσταση. Η Βάσω είναι στο Ξυλόκαστρο μαζί με δεκάδες συνταξιούχους! Άσε που'χει πάει κι έχει ξαναπάει και το'χει μάθει πλέον απ'έξω κι ανακατωτά. Ριγμένη, το μόνο που θα μπορούσε ίσως να την παρηγορήσει είναι ότι βρίσκεται τουλάχιστον σε παραλία. Κάτι είναι κι αυτό. Η Έστα τέλος, εγώ δηλαδή, η Σταυρούλα είναι καταδικασμένη μέσα στο κατακαλόκαιρο να ποτίζει μελιτζάνες στο μποστάνι στη Χαλκίδα! Ούτε θάλασσες, ούτε νησιά, ούτε ταξίδια, ούτε τίποτα! Δεν έχω δίκιο δηλαδή να διαμαρτύρομαι; Δεν έχω δίκιο;
Καλή τύχη στο blog!
Σε ευχαριστούμε Σταυρούλα για τα καλά σου λόγια. Το "υποθετικό σενάριο" θα αλλάξει ως εξής :
"Η Έστα, μαζί με τον Τσιβ. και τον Αργύρη, βρίσκεται στο δεύτερο -προωθημένο- base camp του Acongagua και ετοιμάζονται για την να επιχειρήσουν την τελική τους προσπάθεια για την κορυφή"
Τώρα, όσον αφορά τη Βασιλική... Μήπως να πάει κι εκείνη Φολέγανδρο, για να είναι παρέα με τη Joypax;
Σταυρούλα δεν πρόσεξες και κάτι άλλο που δίχνει τους ριγμένους τις υπόθεσης, εμάς δηλαδή. Όλοι οι άλλοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να σχολιάσουν, να μάθουν, να κουτσομπολέψουν και εμέις τίποτα... Δεν ξέρω τι κρίβεται πίσω από το σενάριο που μας ρίχνει τόσο, άλλά διαμαρτύρομαι επίσης!!!
Ρε Joypax, μη γκρινιάζεις πάλι! Όλοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία στο συγκεκριμένο σενάριο. Άλλωστε πως θα σχολιάζαμε τις μελιτζάνες της Έστα και το φόρεμά σου, αν δεν κάνατε κι εσείς χρήση της τεχνολογίας. Κι εσείς "είδατε και μάθατε μέσω αυτής". Τώρα, αν δε σχολιάζετε... αυτό είναι θέμα παιδείας και ιδιοσυγκρασίας, κι όχι "ριξίματος".
Hρεμήστε ρε παιδιά, εγώ νομιζώ πως όλοι μαζί, σαν μια αχώριστη παρέα θα βγάζουμε φωτογραφίες απο το κρουαζιερόπλοιο τα παγόβουνα της Ανταρκτικής, ενώ η Εστα θα ψήνει τον Γιάννη να ρίξουν μια βουτιά, στα κατάμαυρα νερά...ώραία θα είναι!
Ωραία η ιδέα του Χρήστου! "Οι G9, σε κρουαζιέρα στην Ανταρκτική!"
Υποθετικό σενάριο Νο.2
Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Η Έστα ψήνει το Γιάννη να ρίξουν βουτιά στα κατάμαυρα "δροσερά" νερά. Ο Χρήστος τσακώνεται αγγλιστί, με το γκαρσόνι, γιατί -λέει- δε σερβίρουν στο πλοίο "τσάι του βουνού". Η Βασιλική κάνει ραπέλ από τα κάγκελα του πλοίου κι ο Χάρης ταυτόχρονα την ασφαλίζει ενώ με το άλλο χέρι τραβάει φωτογραφίες κατενθουσιασμένος. Η Βανέσα φοράει ακουστικά και τραγουδάει δυνατά "Ρέμο" με αποτέλεσμα να ενοχλεί όλο τον κόσμο, ο Μπαλαμάτσιας έχει αρπάξει από το παπιγιόν τον maitre του σαλονιού, ο οποίος προσπαθεί μάταια να του εξηγήσει ότι το πλοίο διαθέτει μόνο "κουαρτέτο με έγχορδα" και δυστυχώς όχι "κλαρίνα". Τέλος, ο Κοσμάς απολαμβάνει "φραπεδιά τρελή" στο κατάστρωμα, αγναντεύοντας τους αιώνιους πάγους.
P.S. H Joypax, στην κρουαζιέρα δεν πήγε, για δύο λόγους : "Πρώτον,τις μέρες που θα πάτε, παντρεύεται μια φίλη μου και πρέπει να πάω! Και δεύτερον, η Ανταρκτική δεν μου αρέσει καθόλου, η Ιθάκη είναι πολύ καλύτερη!"
Εντάξει λοιπόν Johny! Τα κατάφερες. Γράφω! Και αυτό διότι μετά από αυτά που διάβασα ενίσταμαι στο δεύτερο υποθετικό σενάριο σου.
Καταρχήν αν πάτε κρουαζιέρα στην Ανταρκτική και δεν με πάρετε δεν θα σας ξαναμιλήσω... Εσύ φίλε μου Johny θα μου πεις ότι ποσώς σε ενδιαφέρει, έτσι και αλλιώς οι επιδόσεις μου στην ορειβασία είναι εξαιρετικά χαμηλές και δεν είμαι χειμερινή κολυμβήτρια. Εδώ που τα λέμε δεν ξέρω σε ποιόν θα έλλειπα περισσότερο αν δεν ερχόμουν. Καθώς όμως, όπως ανέφερα, δεν είμαι χειμερινή κολυμβήτρια, τσάι του βουνού πίνω αλλά δεν θα έχει, η αναρρίχηση δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, δεν ακούω ούτε Ρέμο ούτε κλαρίνα και δεν πίνω φραπέ, μάλλον στον φίλο μου τον Χάρη θα λείψω περισσότερο. Η φωτογραφία είναι αγαπημένο χόμπι χρόνια τώρα (πολύ πριν «ασχοληθώ» με την ορειβασία είχα παρακολουθήσει μαθήματα φωτογραφίας για να καταλάβετε), οπότε το πιθανότερο θα ήταν αν ήμουν μαζί σας να έβγαζα φωτογραφίες με τον Χάρη.
Όσο αφορά στους «λόγους που δεν θα ερχόμουν» έχω να σχολιάσω τα εξής (πέρα από ότι φαίνεται πόσο λίγο με ξέρεις...):
Πρώτον ποτέ δεν θα θυσίαζα ένα ταξίδι, και πόσο μάλλον ένα ταξίδι ζωής, για να πάω, εγώ η άπιστη (όπως με λέει και ένας φίλος μου), σε μια εκκλησία να παρακολουθήσω ένα μυστήριο που δεν μου λέει τίποτα και να συμμετάσχω στις τόσο τυπικές διαδικασίες που το ακολουθούν...
Δεύτερον η Ιθάκη είναι η μεγάλη και παντοτινή μου αγάπη και όσες φορές και αν την «απατήσω» ταξιδεύοντας, πάντα σε αυτή θα γυρνάω...
Παραθέτω εδώ και κάποιους στίχους του ποιητή:
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νά ‘ναι μακρύς ο δρόμος...
...Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.»
Αλλά δεν θα εξηγήσω τίποτα. Όχι επειδή ντρέπομαι(...), αλλά επειδή αρνούμαι.
Για το ποία σύνδεση έχει με τα προηγούμενα, ποιος είναι ο ποιητής, ποιος ο τίτλος του ποιήματος, πότε γράφτηκε, σε ποια στάση καθόταν ο ποιητής εκείνη την ώρα και λοιπές πληροφορίες έχετε καταλάβει σε ποιόν θα απευθυνθείτε... Αν ενδιαφερθεί κανείς(!!) μπορεί να απευθυνθεί στον ίδιο αν και λογικά δεν θα χρειασθεί, θα εμπεριέχονται στο επόμενο comment του...
Τελικά εκτός από το να βρίσκει ένας συγκεκριμένος από εμάς (ονόματα δεν λέμε) την ευκαιρία να μας σπάει τα νεύρα, έχει καταλάβει κανείς άλλος τον λόγο δημιουργίας αυτού του Blog; Αν τον μάθετε να τον πείτε και σε ‘μένα.
Αγαπητή μου Joypax,
αν ήμουν τόσο εμπαθής και πικρόχολος, όσο είσαι εσύ, θα σου έγραφα :
[Αγαπητή μου Joypax,
(Όσο αγαπητός μπορεί να είναι κάποιος, που γράφει όπως εσύ)
Tο όνομά μου είναι "Γιάννης". Και αυτές τις αμερικανίστικες μπούρδες που ξέρεις, με εμένα καλύτερα να τις ξεχάσεις. Μάλλον με μπερδεύεις με κανά φίλο σου, που πίνετε μαζί Coca Cola στα Mc Donalds του Village Center.
Αν πρόσεχες καλύτερα αυτά που γράφω, θα καταλάβαινες ότι στο "υποθετικό σενάριο Νο2" ήταν δική σου η επιλογή, να μην έρθεις στην Ανταρκτική, συνεπώς μην παραπονιέσαι.
Επίσης, το πόσο λείπεις στον καθένα, είναι παντελώς άσχετο με το αν έχετε, κοινά ενδιαφέροντα.
Όσον αφορά, τις μπούρδες σου περί Ιθάκης, θα σε ενημερώσω, ότι το ποίημα στο οποίο αναφέρεσαι, γράφτηκε το 1911. Τότε, δεν είχαν έρθει στο φως οι πρόσφατες ανακαλύψεις της επιστήμης, (περί καταγωγής του Οδυσσέα) κι έτσι ο ποιητής αναφέρθηκε στην Ιθάκη, ευθυγραμμισμένος με την κοινή πεποίθηση της εποχής του. Επίσης, αν ο ποιητής, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει τυχαία κάποιο νησί, είμαι σίγουρος ότι θα έστρεφε το "βλέμμα" της φαντασίας του, στη μόνη Ελληνική Θάλασσα, και θα επέλεγε σίγουρα κάποιο νησί του Αιγαίου. Όπως ο καθένας όμως, έτσι κι εσύ, δικαιούσαι να ζεις τον "προσωπικό σου μύθο" όπου επιθυμείς, όσο μίζερο κι αν είναι το μέρος που επέλεξες.
Τέλος, αν το παρόν blog, "σου σπάει τα νεύρα" όπως διατείνεσαι, κανείς δεν σε υποχρεώνει να το παρακολουθείς, και πολύ περισσότερο να συμμετέχεις με δικά σου σχόλια. Άλλωστε, εκτός από τους "κλεμμένους" στίχους και τα -πικρόχολα- σχόλια σου, δεν έγραψες ποτέ κάτι δικό σου σε αυτό.]
Επειδή όμως, σε αντίθεση με εσένα, είμαι καλός άνθρωπος, θα αρκεστώ να σου πω : "ό,τι και να λες, εγώ σ' αγαπάω"
φιλιά
Αγαπητή σχοινοσύντροφε Joypax,
γράφω κι εγώ για να υποστηρίξω την ένστασή σου. Έχεις το δίκιο με το μέρος σου και νομίζω σ'αυτό θα συμφωνήσουν όλοι. Που ακούστηκε να πάμε ταξίδι στην Ανταρκτική και να λείπεις εσύ που αποτελείς άλλωστε ένα από τα ιδρυτικά μέλη των G9!
Οι φτηνές δικαιολογίες για γάμους και τοπικιστικές προτιμήσεις δεν είναι δυνατό φυσικά να πείσουν κανέναν από εμάς, που σε ξέρουμε λιγάκι, ότι αποφάσισες μόνη σου να απορρίψεις το ταξίδι.
Έτσι κι αλλιώς όταν σχεδιάζει κανείς ένα ταξίδι, και μάλιστα ένα τέτοιου τύπου ταξίδι, δεν έχει ως πρωταρχικό του κριτήριό την αντικειμενική ομορφιά του τόπου στον οποίο θα φτάσει. Κάποιοι που θέλουν να αποκαλούνται ορειβάτες θα έπρεπε να το γνωρίζουν αυτό! Ταξιδεύουμε για τη χαρά του ταξιδιού, για τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης, για την επικοινωνία με το διαφορετικό και βέβαια κυρίως για το γέλιο της παρέας!
Πώς μπορεί άλλωστε η Ανταρκτική να συγκριθεί με την Ιθάκη; Μια τέτοια σύγκριση θα τη χαρακτήριζα τουλάχιστον άστοχη, αφού όπως μάθαμε και στο Δημοτικό δε μπορούμε να συκρίνουμε ανόμοια πράγματα.
Όλα τα παραπάνω καταρρίπτουν τα σαθρά επιχειρήματα που σε κρατούν μακριά από τους G9 και νομίζω ότι το υποθετικό σενάριο Νο2 επιβάλλεται να τροποποιηθεί άμεσα!
Σταυρούλα said:
"Ταξιδεύουμε για τη χαρά του ταξιδιού, για τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης, για την επικοινωνία με το διαφορετικό και βέβαια κυρίως για το γέλιο της παρέας!"
Χρήστος said:
"Εγώ το Πάσχα, θα πάω στο χωριό μου με ένα μπάρμπα μου και θα τρώμε κονσέρβες"
Να υποθέσω ότι το περιεχόμενο της κονσέρβας συμβολίζει τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης, κι ότι η επαφή με το μπάρμπα, συμβολίζει την επικοινωνία με το διαφορετικό;
Μήπως χάνω κάτι;
Ο κύριος Αμιλίδης Χαράλαμπος από τα Πατήσια, μας στέλνει το γράμμα του φυλακισμένου φίλου του Σταύρου, το οποίο και δημοσιεύουμε πάραυτα.
Ο κύριος Σταύρος, εκτός από φυλακισμένος, είναι δυστυχώς και αγράμματος. Για να δείτε το γράμμα που έστειλε στη γκόμενά του, πατείστε ΕΔΩ
Αγαπητέ bloger,με λένε Ελένη και θέλω και εγώ να συμμετέχω που και που στις συζητήσεις σας. Επίσης ηθελα να σου πώ πως γράφεις πολύ όμορφα, με στοχασμό και ετοιμολογία. Καλό απόγευμα Γιάννη...
Αγαπητή "Ελένη",
Καταρχάς, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, αν και νομίζω ότι η "ετοιμολογία", δεν μπορεί να αναφέρεται ποτέ σε γραπτό λόγο, παρά μόνο, στην περίπτωση που η γραπτή επικοινωνία, γίνεται σε πραγματικό χρόνο. (π.χ. MSN, ICQ, Chat forum κλπ)
Η πρότασή σου, για συμμετοχή στις συζητήσεις "μας", αρχικά δε μου φάνηκε και τόσο καλή ιδέα.
Σε δεύτερη σκέψη όμως, το "είδα" αλλιώς. Ίσως αυτό, να αποτελεί για εμάς, μια πρόκληση.
Άλλωστε το blog μας, απεχθάνεται τη λογοκρισία, κι αγαπάει πολύ την Ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης, με κάθε τρόπο ή μέσο.
Φρόντισε μόνο, δύο πράγματα :
α) Να επικαλείσαι συχνά κώδικες επικοινωνίας και συμπεριφοράς για να μη σε "χάνουμε".
β) Να μην κάνεις κακή χρήση της ανωνυμίας που σου παρέχει "ένα πουκάμισο αδειανό..."
Καλώς ήρθες!
Joy, να γράφεις και εσύ στο blog μην το διαβάζεις μόνο, να συμμετέχεις, όχι μόνο όταν ο Γιάννης σου γράφει χαζομάρες. Περιμένω να σε διαβάσω ...
...Kαι η μετάφραση του REBUS που όλοι περιμέναμε
...ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Ε ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΚΟΥΣΑ ΠΩΣ ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΕΞΩ ΚΑΙ ΓΑΜΙΕΣΑΙ, ΟΤΑΝ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΘΑ ΣΟΥ ΓΑΜΗΣΩ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΤΑΓΕ...ΣΤΑΥΡΟΣ.
Προκειμένου να διατηρηθεί ένα στοιχειώδες επίπεδο ευπρέπειας και πολιτισμού στο Ιστολόγιό μας, θα παρακαλούσα το Χρήστο (και τον κάθε Χρήστο) να προσπαθήσει να είναι κοσμιότερος στις εκφράσεις του.
Ευχαριστώ
"Από τη διαχείριση"
Ά,ρε ξύλο που θέλεις administrator...
...Kοίταξε όμως να δείς μόνο εσένα αγαπάω...
Άκου να δεις Χρήστο :
Μπορεί το ιστολόγιό μας, να κόπτεται για την ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης, και να διέπεται από δημοκρατικότατες αρχές, αλλά απευθύνεται σε ανθρώπους με σχετικό επίπεδο.
Αν εσύ νομίζεις, ότι θα μπαίνεις στο blog, και θα γράφεις όπως μιλάς (με τους φίλους σου από το Κερατσίνι, τη Δραπετσώνα, το Πέραμα, τη Νίκαια, το Κορυδαλλό, την Κοκκινιά και τις λοιπές φτωχογειτονιές της Β' περιφέρειας του Πειραιά, στις οποίες έπαιζες μπάλα όταν ήσουν μικρός) είσαι φριχτά γελασμένος. Μην ξεχνάς, ότι το blog μας διαβάζεται και από κατοίκους των Β.Π.
Δεν θα σε αφήσουμε να μας το μαγαρίσεις και να το κάνεις μπουρδέλο! Έλεος δηλαδή!
Σας παρακαλώ πολύ σε όλα τα υποθετικά σενάρια να υπάρχει για εμένα μια "τρελή φραπεδιά" (Γιάννη, με καταλαβαίνεις απόλυτα)... Φιλιά σε όλους και από εδω και πέρα θα τα λέμε πιο συχνά.
ΣΣ: Εάν θέλετε να μου πείτε κάτι, παρακαλώ όχι μέσω της Βανέσας γιατί είναι πιο πιθανό να το μάθω από ένα περαστικό που έτυχε να ακούει τη συζήτησή σας στη μέση της Ακαδημίας σε ώρα αιχμής...
Καλωσόρισες αγαπητέ Krapto στο blog μας. Μα αν είναι δυνατόν...αυτή η Βανέσα, να έχει τόσο μεγάλο πήξιμο, γενικώς!
Μήπως να τη βοηθήσεις λιγάκι με τις δουλειές του σπιτιού;
Δημοσίευση σχολίου